Datą wybuchu Powstania Wielkopolskiego jest 27 grudnia 1918 rok, a w powiecie rawickim 5 stycznia 1919 roku.

            Przygotowania zrywu powstańczego na terenie powiatu podjęto jednakże wcześniej, bo już od
10 listopada 1918 roku. To w tym dniu w Golejewku
 Ks. Zdzisław Zakrzewski zaprosił „w najściślejszej tajemnicy około 25 mężów zaufania z całego powiatu na posiedzenie” – pisze w książce „Walki o Rawicz. Wspomnienia z Powstania Ks. Zdzisława Zakrzewskiego, proboszcza w Golejewku”.

            Pisze dalej; „ Wyznaczyliśmy na cały powiat mężów gotowych w danej chwili przejąć poszczególny urząd starosty, burmistrza, komisarza, sekretarza itp. Obecni przysięgą się zobowiązać musieli do milczenia aż do czasu w którymby można rzecz całą ujawnić”.

            Jeszcze przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego powołano Radę Ludową Powiatu Rawickiego w składzie:

Ks. Zdzisław Zakrzewski z Golejewka – prezes (obecnie gmina Pakosław), Stefan Suchocki z Bartoszewic – wiceprezes (obecnie gmina Jutrosin), Tadeusz Sikorski z Golejewka – sekretarz (gmina Pakosław), Tadeusz Bartkiewicz z Miejskiej Górki – zastępca sekretarza (gmina Miejska Górka), Ks. Ludwik Niedbał z Dubina – skarbnik (gmina Jutrosin), Władysław Sczaniecki z Łaszczyna – komisarz (gmina Rawicz), Ignacy Busza z Rogożewa – zastępca komisarza (gmina Jutrosin), Leon Czarniecki z Rawicza, Tadeusz Stark z Rawicza, Tadeusz Seifert z Rawicza, Stanisław Modlibowski z Gierłachowa (gmina Bojanowo), Franciszek Kosik z Kawcza (gmina Bojanowo), Antoni Lisiecki z Długiej Doliny (gmina Bojanowo), Adam Pernak z Stwolna (gmina Rawicz), Ks. Hilary Kokociński z Zielonej Wsi (gmina Rawicz), Tadeusz Niewczyk z Słupi (gmina Rawicz), Roman Naskręt z Miejskie Górki, Kazimierz Kazmierowski z Starego Sielca (gmina Jutrosin), Braun Bobkiewicz z Jutrosina, Włodzimierz Bronikowski z Wielkiego Boru (gmina Jutrosin), Józef Lorek ze Szkaradowa (gmina Jutrosin), Hieronim Turbański z Golejewka (gmina Pakosław), Jan Mądry z Pomocna (gmina Pakosław).

            Siedzibą Rady Ludowej była salka parafialna w Golejewku, przez cały okres Powstania Wielkopolskiego prezesem Rady był Ks. Zdzisław Zakrzewski, natomiast kompanie powstańcze gromadziły się w Miejskiej Górce.

W styczniu 1919 roku organizowały się kolejne grupy powstańcze, między innymi w Sowach, Chojnie, Pakosławiu. W Szkaradowie (gmina Jutrosin) w dniu 21 stycznia zawiązała się Kompania Szkaradowska i 22 Stycznia przemieściła się przez Pakosław do Miejskiej Górki (ślubowanie i uzbrojenie).

            Ksiądz Zdzisław Karol Zakrzewski, pseudonim Władysławita urodził się 11 czerwca 1870r w Kokorzynie , powiat kościański. Był synem Władysława, dziedzica Kokorzyna, posła na sejm pruski, powstańca Styczniowego z 1863r oraz matki Wandy z Rawiczów – Kośnickich.

            Ksiądz Zdzisław Zakrzewski był działaczem niepodległościowym, historykiem, literatem. W pamięci pozostał jako działacz niepodległościowy z Rawicza, jako prezes Rady Ludowej na powiat rawicki.

            Uważano go wtedy  w powiecie za postać pierwszoplanową. Niemcy mówili o nim, że był „najbardziej fanatycznym Polakiem w południowo-zachodniej Wielkopolsce”.

            Ksiądz Zdzisław Zakrzewski od ojca przejął cechy działacza niepodległościowego, po ojcu przejął pseudonim „Władysławita”, Powstanie 22 Stycznia było mu szczególnie znane i bliskie.

            Święcenia kapłańskie otrzymał w 1896 roku, a pierwsze lata pracy duszpasterskiej odbywał w Śremie i Kościanie.  W 1900 roku objął probostwo w Golejewku, gdzie duszpasterzował 24 lata. W Golejewku – Czestramie zbudował nowy kościół, poświęcony w 1903r. W sąsiednim Golejewie założył w 1901 roku bank spółdzielczy i był jego dyrektorem. Była to czysto polska placówka w okresie, gdy trwała germanizacja Wielkopolski.

            Posiadał niewątpliwy talent literacki, pisał prozą i wierszem. Znane są jego opracowania dotyczące Czestramu – Golejewka i okolic, oraz parafii Czestram- Golejewko, między innymi „Wiadomości historyczne o Bractwie Niepokalanego Poczęcia N.M.P. przy kościele „na Czestramie” czyli Golejewku”. Inne prace to: „Walki o Rawicz”, „Z dziejów Wolsztyna i okolicy”, „Z tej biednej ziemi”.

            Wojskowi przywódcy Powstania zarzucili Ks. Zakrzewskiemu bierność w pierwszej fazie ruchu powstańczego, zbytnia ugodowość z Niemcami i nadmierną trwogę przed ich potęgą. Dopiero na początku lutego 1919 roku wyraził zgodę na rozpoczęcie natarcia na Rawicz.

            Ks. Zdzisław Zakrzewski w 1924 roku został proboszczem w Wolsztynie, a 1 grudnia 1931 r na własną prośbę został przeniesiony do Dolska, gdzie dość niespodziewanie, zakończył w 1936 roku swoje pracowite życie. W Dolsku spoczywa na cmentarzu przykościelnym.

            Dzięki zorganizowaniu się mieszkańców powiatu rawickiego do walki z zaborcą, już 5 stycznia 1919 roku oswobodzona została Miejska Górka, dwa dni później – 7 stycznia Jutrosin.  Przez rok Jutrosin był siedzibą Władz Powiatu Rawickiego.

Rawicz do niepodległej Polski przyłączony został 17 Stycznia 1920 roku. Podczas uroczystości na rynku w Rawiczu Ks. Zdzisław Zakrzewski wygłosił płomienną mowę do zebranych wojsk powstańczych i ludności powiatu rawickiego. Zakończyła się ponadwiekowa niewola ziem rawickich.

 Po raz drugi niewola niemiecka w powiecie rawickim zakończyła się 22 Stycznia 1945 roku, stąd wszystkie wydarzenia styczniowe związane z uzyskaniem niepodległości są do dziś w pamięci naszych mieszkańców.

            Rozpoczęliśmy przygotowania do obchodów 100 rocznicy Powstania Wielkopolskiego. Przygotowujemy dokumentację odnowienia głównego pomnika przed kościołem w Golejewku, pomnika w Białymkale, pamiątkowych tablic w Sowach i Pakosławiu. Przygotowujemy rozbudowę (modernizację)strzelnicy w Pakosławiu . Pracujemy nad wystawą pamiątek po powstańcach z terenu gminy Pakosław. Główne uroczystości obchodów 100 Rocznicy Wybuchu Powstania Wielkopolskiego w formie manifestacji patriotycznej zamierzamy zorganizować w  Golejewku (pierwszej siedzibie władz powstańczych w latach 1918/1919).

            Poszukujemy informacji o początkach strzelnicy w lesie gminnym na Górach Pakosławskich, obecnie ulica Leśna w Pakosławiu. Strzelnica prawdopodobnie czynna już była w okresie Powstania Wielkopolskiego, gdyż do dziś znajdujemy na obwałowaniach (kulochwycie) łuski od karabinów z czasów I wojny światowej i Powstania Wielkopolskiego.  Z przekazów ustnych wiemy, że w 1926 roku nastąpiło poświecenie strzelnicy z pobudowanym bunkrem.

            Dziś strzelnica sportowa służy do organizowania zawodów powiatowych i gminnych w sportach obronnych. Strzelnicę zamierzamy zgłosić do modernizacji i rozbudowy z dostosowaniem na potrzeby obrony terytorialnej.

Grudzień, 2017                                              Wójt – Kazimierz Chudy